Hoe lang mag je in een woonunit wonen?
Een woonunit kan voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Denk aan tijdelijke woonruimte als je gaat verbouwen of als je huidige woning beschadigd is door brand- of waterschade. Er zijn echter wel regels waar je je aan moet houden als je in een woonunit wilt wonen. Deze moet bijvoorbeeld aan verschillende eisen voldoen en ook mag je hier niet voor onbepaalde tijd blijven wonen.
Hoelang je in een woonuit mag wonen verschilt per gemeente
Hoe lang je in een woonunit wonen, verschilt per gemeente. Het is dus belangrijk dat je de regels voor je gemeente opzoekt en je daaraan houdt. Over het algemeen geldt dat een woonunit mag blijven staan tot uiterlijk 2 maanden nadat je nieuwe woning of verbouwde woning klaar is. Daarbij is het belangrijk om te vermelden dat dit vaak een totale maximumduur heeft van 2 jaar. De woonunit moet uiteraard ook voldoen aan het bouwbesluit van de gemeente waar je deze gaat plaatsen.
Waarom verschilt dit per gemeente?
De regels rondom het wonen in een woonunit verschillen per gemeente vanwege de lokale autonomie in Nederland. Gemeenten hebben de bevoegdheid om binnen het kader van de landelijke wetgeving eigen beleid en regelgeving te ontwikkelen, afgestemd op de specifieke behoeften en omstandigheden van hun inwoners en gebied. Dit betekent dat elke gemeente eigen criteria kan vaststellen voor zaken zoals ruimtelijke ordening, huisvesting en de tijdelijke plaatsing van woonunits.
Deze lokale verschillen worden vaak ingegeven door factoren zoals de beschikbare ruimte, de druk op de woningmarkt, het stedelijk of landelijk karakter van de gemeente, en specifieke lokale beleidsdoelen op het gebied van duurzaamheid, leefbaarheid en zorg.
“Zoals we zien, hanteert een stad als Amsterdam striktere regels voor de plaatsing van woonunits vanwege de hoge druk op de woningmarkt en beperkte ruimte, wat belangrijk is voor geordende stedelijke ontwikkeling. Anderzijds biedt een gemeente als Utrecht, met meer ruimte en een sterke focus op zorginnovatie, aanzienlijk meer flexibiliteit voor het plaatsen van woonunits voor zorgdoeleinden. Dit toont de diversiteit in gemeentelijk beleid en de noodzaak voor maatwerkoplossingen aan,” aldus Tim Mombers van Liber Units.
Specifieke voorbeelden van de verschillende gemeentelijke regels
De regelgeving rondom het plaatsen en bewonen van woonunits varieert, zoals gezegd, sterk per gemeente. Hieronder volgen enkele voorbeelden van hoe verschillende gemeenten in Nederland deze kwestie benaderen:
- Gemeente Amsterdam: In Amsterdam mag een woonunit gebruikt worden tijdens de verbouwing van een hoofdwoning, maar moet deze voldoen aan strikte voorwaarden op het gebied van afmetingen en locatie. De maximale verblijfsduur is vaak beperkt tot de duur van de verbouwing met een strikte einddatum.
- Gemeente Rotterdam: Rotterdam staat het plaatsen van woonunits toe onder de voorwaarde dat er een tijdelijke omgevingsvergunning wordt aangevraagd. De gemeente beoordeelt aanvragen op basis van de impact op de omgeving en de noodzaak van de unit.
- Gemeente Utrecht: Utrecht heeft een beleid dat het mogelijk maakt om tijdelijke woonunits te plaatsen voor zorgdoeleinden, mits er een aantoonbare zorgbehoefte is. Deze units mogen voor een periode van maximaal vijf jaar blijven staan, met mogelijkheid tot verlenging.
- Gemeente Hellendoorn: Hellendoorn staat het plaatsen van woonunits toe tot uiterlijk twee maanden na voltooiing van de nieuwe of verbouwde woning, met een algemene maximale duur van twee jaar.
Wanneer plaats je een tijdelijke woonunit?
Er zijn in principe twee situaties waarin je een tijdelijke woonunit plaatst. De eerste situatie is wanneer je een huis gaat bouwen en tijdelijk in een woonunit gaat wonen op het aangekochte stuk grond. Dit gebeurt vaak zodat je geen dubbele kosten hebt van je nieuwe woning en de woning waarin je voorafgaand aan de bouw woonde.Een andere mogelijkheid is dat je in een woonunit gaat wonen omdat je huidige woning verbouwd wordt of beschadigt is, door bijvoorbeeld wateroverlast of brand.
Vanuit gemeentelijke initiatieven worden ook steeds vaker woonunits voor arbeidsmigranten geleverd. Dit is een respons op de groeiende behoefte aan flexibele en tijdelijke huisvestingsoplossingen voor deze doelgroep, die vaak seizoensgebonden of projectgebonden in Nederland werkzaam is. Deze ontwikkeling reflecteert de inzet van gemeenten om aan de uiteenlopende huisvestingsbehoeften van hun inwoners te voldoen, waaronder die van arbeidsmigranten die een belangrijke bijdrage leveren aan de lokale economie.
Vergunningen en meldingsvereisten
Als je overweegt in een woonunit te gaan wonen, is het handig om je bewust te zijn van de lokale regelgeving omtrent vergunningen en meldingsvereisten. Afhankelijk van de gemeente waar de woonunit geplaatst wordt, kunnen de vereisten verschillen. In sommige gemeentes is het voldoende om enkel een melding te maken van de plaatsing van een woonunit, terwijl in andere gemeentes specifieke eisen gesteld worden aan de vergunningaanvraag.
Het is aan te raden om altijd vooraf contact op te nemen met de betreffende gemeente om na te gaan welke stappen je moet ondernemen. Hoewel er over het algemeen geen boetes worden opgelegd voor het niet naleven van deze regels, is het mogelijk dat je de woonunit moet verwijderen als achteraf blijkt dat je niet aan de vereisten hebt voldaan. Het proactief opvragen van de benodigde informatie kan dus onnodige problemen voorkomen.
Woonunit huren of kopen
Wanneer je besluit een woonunit te plaatsen, heb je de keuze om deze te huren of te kopen. Als je de woonunit niet lang nodig hebt, is het verstandiger om de woonunit te huren. Op deze manier blijf je flexibel en kun je de woonunit retourneren zodra je deze niet meer nodig hebt. Wanneer je de woonunit langer nodig hebt, zou je deze ook kunnen kopen.